өйҙөң юғары ҡаты

См. также в других словарях:

• ақ — зат. в ет. Бұзаулы сиырда, қозылы қойда болатын жұқпалы, әрі зілді дерт. Мұндай жағдайда малдың сүті тартылып қалады. Егер бір қой а қ болып ауырса, ол қоралы қойға түгел жұғады (Ж. Бабалықұлы, Мал ауруы., 8). Ақ айыл болды. Көп мініліп, арқасы… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• шалма — зат. Жіпті не таспаны ары бері өткізіп тоқу мен өрудің бір әдісі, осы әдістің аты. зат. Ендей кездемеден істелген, басқа оралатын бас киім. зат. Лақтыру әдісімен қашағанды ұстайтын, бір ұшы тұзақталған ұзын жіп, бұғалық. зат. Екі қолдың он… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• Список аэропортов Казахстана — Содержание 1 Список основных аэропортов Казахстана 2 Список региональных аэропортов Казахстана …   Википедия

• Населенные пункты России А —   Это служебный список ста …   Википедия

• Манихейшілдік — ІІІ ғ. Парсыда (Иран) пайда болған діни ілім. Оның негізін қалаушы Мани болды (ілім аты да сондықтан солай аталады). Манихейлік дін дуалистік сипатта. Ол бойынша бүкіл әлемде Жарық (Свет) күштерінің Қараңғылық (Тьма) күштерімен мәңгілік күресі… …   Философиялық терминдердің сөздігі

• Сциентизм-антисциентизм — (лат. sсіеntіа – ғылым) – негізінде ғылымның әлеуметтік рөлін абсолюттеу, сәйкес алғанда ғылымның қоғамдық эталон ретінде және адамның әлемдегі бейімделуі үшін жеткілікті жағдай ретінде ғылымның маңызын мойындайтын немесе жоққа шығаратын қарама… …   Философиялық терминдердің сөздігі

• гүң — 1 (ҚХР) лауазым шен аты. 10 мың түтіннен жоғары әскери, әкімшілік атақ 2 (Өзб., Ташк.) мылқау, тілі де, құлағы да жоқ адам. Түк естімес тілсіз г ү ң н е н де бірдеңе дәме қылмақсың ба, ау, жора (Өзб., Ташк.). [Түрікменше гүң (Рус. туркм. сл.,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• кепе — 1 1. Қ орда., Сыр.) жер үй. Уақытша отыру үшін к е п е қазып аламыз Қ орда., Сыр.). 2. (Қост., Жанг.; Шымк., Мақт.; Қ орда: Сыр., Жал.) қамыспен қоршалған үсті жабық мал қора. К е п е сөзі бізде сирек кездеседі, к е п е д е көбінесе мал тұрады… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• сора — 1. (Шымк., Түлк.) дәні қалың, жапырағы көк арам шөп. Соралының жеріне с о р а шығады (Шымк., Түлк.). 2. (Шымк., Мақт.) алаботаның бір түрі. Мынау с о р а н ы шаба кет (Шымк., Мақт.). Аттар күннен күнге арықтауда. Үйткені аты жоңышқа болмаса,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• сүрлігу — 1. (Алм., Шел.) арықтау, жүдеу. Жайылымдағы малдар с ү р л і г і п қалмасын, – деді колхоз бастығы (Алм., Шел.). 2. (Шығ.Қаз., Тарб.) шаршау, болдыру. Атың с ү р л і ск е н, отқа қой (Шығ.Қаз., Тарб.). Біз ғой с ү рл і г і п жүріп, күрсіне жүз… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• бейсі — зат. көне. жерг. Чин патшалығы кезіндегі ең жоғарғы төрт шеннің (лауазымның) үшіншісі; мансап аты. Керейдің кеңесінде сөз бастайтын шешендігі бар ол б е й с і д е н жоғары отырды (Қ. Мұқажанұлы, Ортеке, 87). Темірхан б е й с і Сарбасқа қадала… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі